TÜRKMEN ŞİİRİ

Ben Türkmen’im Türkiye, Irak’taki Türk’üm ben
Seninle aynı soy, aynı necip ırkım ben
Bin yıldır burada dönen sana ait çarkım ben
Senin gibi, ben de ta Oğuz’dan geliyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum

Asya’dan çıkıp gelip, edinince bu yurdu
Petrol ne bilmiyordum, dünya da bilmiyordu
Altından petrol çıktı, bütün dünya kudurdu
O gün, bu gün dünyanın hedefi oluyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum

Ne zaman ki petrolün tam farkına vardılar
Üşüştüler başıma her yanımı sardılar
Beni, senin bağrından çektiler kopardılar
Anasız kuzu gibi, yıllardır meliyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum

Beni sensiz bulunca dedim ya kudurdular
Kuduranlar sanma ki sadece gavurdular
Beni esas sırtımdan dindaşlarım vurdular
Benim suçum Türk olmak, ben bunu biliyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum

Ben Türkmen’im Türkiye, her yanım yara
Petrol gibi talihim, petrolden daha kara
Çok yoruldum ay gardaş, hele var ya bu ara
Boğulmak üzereyim, zor nefes alıyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum

Bugüne dek dayandım, takatten düşüyorum
Ölümlerle doluyor, ölümle yaşıyorum
Nasıl böyle duyarsız olursun, şaşıyorum
Bir bildiğin var diye teselli oluyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum

Kayıp etmedim asla umudumu hiç kayıp
Hep gelmeni bekledim günleri sayıp sayıp
Bıçak artık kemikte, durumumu anlayıp
Geleceksen gel, gel, gelmeni diliyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum

Irak’ı uzak sanma, ben hemen dibindeyim
Farzet ki emmingilde, veyahut bibindeyim
Az elini uzatsan vallahi cebindeyim
Gardaşım, gardaşım gapını çalıyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum

Soruyorum cevap ver, söyle bana baş mısın
Söyle ki Arif bilsin, benimle yoldaş mısın
Özüm sana gardaş der, yoksa kara taş mısın
Taşsan eğer seni de defterden siliyorum
Ya yetiş imdadıma, ya artık ölüyorum